Aleksandar Božović
Istraživači sa Javnog univerziteta Navare (UPNA) razvili su 3D hologram, trodimenzionalni prikaz u vazduhu koji omogućava prirodnu interakciju rukom sa virtuelnim objektima. Ova tehnologija koristi elastični difuzor i projektuje slike velikom brzinom, čime stvara utisak trodimenzionalne grafike koja se može “dodirnuti” i manipulisati pokretima ruke.
Dr Elodi Buzbib, zajedno sa Iosune Sarasate, Unaiem Fernandesom, Manuelom Lopes-Amom, Ivanom Fernandesom, Injigom Eskurdijom i Asijerom Marzom, postigla je važan napredak u tehnologiji 3D prikaza. Marzo i Eskurdija su članovi Instituta za pametne gradove. Njihov rad omogućava prikaz trodimenzionalne grafike koja lebdi u prostoru i reaguju na pokrete ruku bez potrebe za naočarima za virtuelnu realnost.
Buzbib objašnjava da ono što se često naziva hologramima u filmovima, zapravo jesu volumetrijski prikazi, slike koje lebde u vazduhu i mogu da se posmatraju iz više uglova, pri čemu izgledaju kao pravi 3D objekti. Ističe da je ova tehnologija posebno zanimljiva jer omogućava korisnicima da jednostavno priđu uređuju i počnu da ga koriste, bez dodatne opreme.
Iako već postoje komercijalni prototipovi volumetrijskih prikaza, kao što su oni kompanija Voxon Photonics ili Brightvox Inc., nijedan ne dozvoljava direktnu interakciju sa hologramima. Asijer Marzo naglašava da je ključno omogućiti korisnicima da koriste ruke kako bi “uhvatili” i pomerali virtuelne objekte, isto kao što na pametnim telefonima tapkamo ili prevlačimo sadržaj. Novi sistem omogućava prirodnu, intuitivnu manipulaciju 3D objektima, koristeći urođene sposobnosti prostornog opažanja i koordinacije.
Tehnologija funkcioniše pomoću difuzora tj membrane koja osciluje velikom brzinom, dok projektori istovremeno emituju slike u preciznim vremenskim razmacima (2.880 puta u sekundi). Zbog fenomena postojanosti vida, ljudsko oko te slike doživljava kao jedinstveni trodimenzionalni prostor.
Jedan od glavnih izazova u razvoju bio je što su tradicionalni difuzori kruti, pa postoji rizik od loma ili povrede pri kontaktu sa rukom. Zato je tim zamenio kruti difuzor elastičnim, testirajući razne materijale po optičkim i mehaničkim osobinama. Međutim, elastični materijali se deformišu, pa je bilo neophodno razviti sistem za korekciju prikazane slike.
Ova inovacija otvara mogućnosti za prirodniju interakciju sa 3D grafičkim elementima. Korisnici mogu, na primer, da uhvate virtuelnu kocku između palca i kažiprsta kako bi je rotirali i pomerali, ili da simuliraju kretanje nogu na virtuelnoj površini koristeći prste. prenosi SciTechDaily.
